پروفیل C چیست؟ کاربردها، انواع و ویژگی ها

انواع، مشخصات، کاربرد، مزایا و معایب استفاده از پروفیل  C بشناسیددر صنعت ساختمان، از مصالح مختلفی استفاده می‌شود که هر کدام دارای ویژگی‌ها و مواد تشکیل‌دهنده متفاوتی هستند. یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی، انواع مصالح فلزی مانند پروفیل‌های ساختمانی فولادی است. پروفیل‌های فولادی...

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!

[کل: 0 میانگین: 0]

انتشار در ۱۳ تیر ۱۴۰۲ 33 بازدید 0 دیدگاه

انواع، مشخصات، کاربرد، مزایا و معایب استفاده از پروفیل  C بشناسید

در صنعت ساختمان، از مصالح مختلفی استفاده می‌شود که هر کدام دارای ویژگی‌ها و مواد تشکیل‌دهنده متفاوتی هستند. یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی، انواع مصالح فلزی مانند پروفیل‌های ساختمانی فولادی است. پروفیل‌های فولادی دارای مقاطع ثابت در طول مشخصی هستند که برای بهبود کیفیت و سرعت در صنایع مختلف به ویژه در پروژه‌های ساختمانی استفاده می‌شوند. از انواع رایج پروفیل‌ها، پروفیل C (سی پرلین) است که ویژگی‌ها و کاربردهای منحصربه‌فردی دارد. در این مقاله، به طور تخصصی، به معرفی این نوع پروفیل می‌پردازیم، پس پیشنهاد می‌کنیم ادامه این مطلب را از دست ندهید.

پرلین چیست؟

پرلین، یک تیر یا میله افقی است که برای پشتیبانی سازه‌ها، اغلب در زیر سقف استفاده می‌شود. پرلین‌ها انواع زیادی دارند و بسته به جنس و شکل، به گروه‌هایی تقسیم می‌شوند. پرلین‌های مختلف برای استفاده‌های متعدد از جمله تکیه‌گاه دیوار یا کف سازه استفاده می‌شود. استفاده از پرلین ضروری است، زیرا هیچ چارچوبی برای ورق روی پشت بام وجود ندارد که بدون وجود پرلین بتواند محکم در جای خود ثابت بماند، از‌این‌رو پرلین‌ها برای ساختار سقف مهم هستند. شکل و آرایش پرلین‌ها، یک عامل مهم در طراحی است که به نمونه بارهای سقف و همچنین طول ورق‌های مورد استفاده بستگی دارد. در تجزیه و تحلیل نهایی، قوانین ساخت یک سازه همیشه باید در نظر گرفته شود و در طراحی سقف بتنی یک سازه اجرا شود.

انواع پرلین

پرلین‌ها، انواع مختلفی دارند که بر اساس مواد تشکیل‌دهنده و شکل آن‌ها، تقسیم‌بندی می‌شوند که هر کدام می‌توانند استفاده‌های متنوعی داشته باشند. انواع پرلین بر اساس شکل عبارت‌اند از:

• پرلین سیگما
• پرلین Z
• پرلین C

بیایید نگاهی به هر یک از این پرلین‌ها بیندازیم:

پرلین سیگما

پرلین‌های SIGMA، در طیف وسیعی از ضخامت‌ها موجود هستند و با مشخصات دقیق مشتری و با هر طولی ساخته می‌شوند. این نوع از پرلین را به راحتی می‌توان برای استفاده در ساختمان‌هایی با اندازه‌های مختلف تغییر داد. آن‌ها را همچنین می‌توان بدون حفاری یا با سوراخ‌های از پیش حفاری‌شده با قطرهای مختلف تولید کرد.

 پرلین Z

شکل دیگری از پرلین، پرلین Z است که نسبت به پرلین C، استحکام بیشتری دارد و بیشتر در محل اتصالات و همپوشانی‌ها با هم استفاده می‌شود. پرلین‌های Z، تیرهای افقی هستند که برای شکل دادن به سقف و تیرچه‌های دیواری ساختار پوسته ساختمان ساخته می‌شوند. آنها بین ورق‌های سقف و ساختمان قرار می‌گیرند و به عنوان تکیه‌گاه ورق عمل می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که محکم وصل شده و در جای خود محکم شده‌اند. به دلیل انعطاف‌پذیری نسبتاً بالا و سبک وزن بودن آن، پرلین‌های Z بیشتر در سازه‌های صنعت کشاورزی و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند که باعث می‌شود به راحتی برای استفاده در اندازه‌های مختلف سازگار شوند.

پرلین C

پرلین‌های C همان‌طور که از نامشان پیداست، مانند الفبای C شکل می‌گیرند که در درجه اول برای حمایت از دیوارها و کف استفاده می‌شود. پرلین‌هایی با مقطع C شکل، برای شکل دادن به دیوارها و تیرچه‌های کف سازه در پوسته ساختمان ساخته می‌شوند و آنها را برای حمایت از تیرچه‌های مورد نیاز برای کف‌سازی نیز مناسب می‌کند.

پروفیل C چیست؟

پروفیل‌ها، از مقاطع فولادی توخالی هستند که طی فرآیندهای نورد سرد و گرم از ورق‌های فولادی و به ۲ شکل باز و بسته تولید می‌شوند. از نمونه‌های شناخته‌شده پروفیل‌های باز، پروفیل C است که می‌توان آن را از متریال‌های مختلفی مانند ورق روی‌اندود، گالوانیزه و یا سایر انواع ورق‌های فولادی تهیه کرد. اینکه پروفیل‌ها از چه متریالی ساخته شده‌اند، می‌تواند بر کاربرد آن‌ها نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، پروفیل‌های C که از جنس فولاد و یا ورق گالوانیزه هستند، معمولا برای سقف به کار می‌روند تا در برابر شرایطی مانند خوردگی و رطوبت مقاوم باشند.

مراحل تولید پروفیل C

ساخت این نوع پروفیل در ۳ مرحله انجام می‌شود که به شرح زیر است:

مرحله اول: تهیه مواد اولیه

از آنجایی که ورق‌های مورد استفاده در تولید پروفیل‌ها، باید دارای ترکیبات شیمیایی مشخص و خواص مکانیکی قابل توجهی باشد، از ورق‌هایی با استانداردهای خاص باید استفاده شود. بنابراین، ورق‌هایی که در تهیه پروفیل C استفاده می‌شوند، دارای استاندارهای ST37.2، JIS G 3131 و G 3132 هستند. ترکیبات شیمیایی تشکیل‌دهنده شامل منگنز، گوگرد، سیلیس، فسفر و کربن است. پس از تعیین ابعاد موردنظر، ورق‌ها برای ساخت پروفیل به مکان مشخصی منتقل می‌‌شوند.

مرحله دوم: برش کلاف به صورت نواری‌شکل

در این مرحله، کلاف‌های تهیه‌شده را با استفاد از دستگاه برش به اندازه‌های معینی برش می‌دهند. برای این کار، ابتدا کلاف‌ها روی کلاف‌گیر قرار می‌گیرند و به دور آن می‌چرخند. پس از باز شدن طوق‌ها، سر ورق‌ها به زیر غلتک‌های صاف‌کننده هدایت می‌شوند. با صاف شدن ورق‌ها، سر ورق‌ها توسط گیوتین بریده می‌شود تا مشکلی را به هنگام جوش دادن ایجاد نکند. سپس، نوارهای بریده‌شده در خط تولید به جلو حرکت می‌کنند و از دو شفت جداکننده عبور داده می‌شوند.

پس از عبور از این شفت‌های جداکننده، نوارها در گیره‌ای که در بخش نوارجمع‌کند قرار گرفته است، گیر می‌کنند. در این موقعیت، قطر نواربازکن توسط سیستم هیدرولیکی موجود در دستگاه به اندازه چند سانتی‌متر باز می‌شود. از طریق باز شدن قطر نواربازکن، داخلی‌ترین لایه ورق جدا شده و نوارها بر روی سطح متحرک به مرکز اصلی حرکت می‌کنند تا به خارج از دستگاه هدایت شوند. سپس، نوارها دسته‌بندی شده و به بخش‌های مختلف خط تولید منتقل می‌شوند.

مرحله سوم: ساخت پروفیل

روش نهایی تولید پروفیل‌های C، اغلب به امکانات دستگاه‌ها بستگی دارد؛ اما به طور کلی، این نوع پروفیل‌ها به روش مستقیم تولید می‌شوند. دستگاه‌هایی که برای ساخت پروفیل‌ها به کار می‌روند، دارای بخش‌های مختلفی هستند، ازجمله:

• فرمینگ اولیه
• تغذیه نوار
• گیوتین
• قسمت جوش سر و ته نوار
• انباره
• فرمینگ نهایی
• قسمت جوش دو لبه پروفیل
• براده‌برداری
• خنک‌کننده
• سایزینگ با ۴ تا ۱۲ دروازه
• میز تخلیه

لازم به ذکر است که دستگاه‌هایی که برای ساخت پروفیل C به کار می‌روند، ضروری نیست که تمامی این اجزای نام‌برده‌شده را داشته باشند. نکته قابل توجه اینجاست که عملکرد دستگاه‌ها در کل فرآیند تولید، باید به روش سرد انجام شود.

مشخصات پروفیل سی پرلین

این نوع پروفیل‌ها معمولا در شاخه‌های ۶ متری و با ۲ لبه و ۲ فلنج با قطرهای ۲، ۲.۵ و ۳ ساخته می‌شوند. به منظور تعیین مشخصات پروفیل سی پرلین به هنگام ساخت‌و‌ساز توسط مهندسین، از نمادهای مشخصی استفاده می‌کنند که شامل موارد زیر است:

• نماد A. این نماد، اندازه ارتفاع فلنج بالایی را مشخص می‌کند که حدود ۱۰۰-۵۰ میلی‌متر است.
• نماد B. اندازه ارتفاع فلنج پایینی توسط این نماد نشان داده می‌شود که عدد آن معادل ۱۰۰-۵۰ میلی‌متر است.
• نماد C1. این نشان‌دهنده اندازه عرض لبه بالایی پروفیل در حدود ۳۰-۱۵ میلی‌متر است.
• نماد C2. عرض لبه پایینی را نشان می‌دهد که اندازه آن در حدود ۳۰-۱۵ میلی‌متر است.
• نماد H. این نماد، اندازه ارتفاع کلی پروفیل را نشان می‌دهد که معادل ۴۰۰-۱۰۰ میلی‌متر است.
• نماد T. برای نشان دادن عرض کلی پروفیل، از این نماد استفاده می‌کنند که حدود ۴-۱ میلی‌متر است.

استانداردهایی که به هنگام تولید پروفیل درنظر گرفته می‌شود

برای ساخت تجهیزات فلزی به خصوص پروفیل‌های C، استانداردهایی درنظر گرفته می‌شوند که مطابق با جدول زیر است:

مزایای استفاده از پروفیل C

به دلیل مزایای بسیاری که این نوع پروفیل‌ها دارند، استفاده از آن‌ها در صنایع مختلف روزبه‌روز در حال افزایش است. مزایایی همچون:

• پروفیل‌های C می‌توانند طراحی ساختمان را با استفاده از طیف وسیعی از عمق پروفیل و ضخامت پرلین بهینه کنند.
• این یک سیستم پرلین رول کارآمد و سبک وزن است و پروفیل بخش C باز از فولاد کمتری در هر متر خطی نسبت به یک پرلین محصور شده مشابه استفاده می کند.

• پروفیل سی پرلین به دلیل داشتن ویژگی‌هایی مانند سبک وزن بودن، دیواره نازک و استحکام بالا، کارایی یک سازه را با نصب آن‌ها دوچندان می‌کند.

• از آنجایی که این پروفیل‌ها قابلیت نصب و حمل‌و‌نقل آسانی دارند، موجب افزایش سرعت فرآیند ساخت‌و‌ساز می‌شوند.
• از دیگر مزایای مهم پروفیل سی پرلین، قابل بازیافت و دوست‌دار محیط زیست بودن آن است.
• به دلیل افزایش مقاومت سازه‌ها با به کارگیری پروفیل C، مقاومت آن سازه در مقابل زلزله به مراتب بیشتر خواهد شد.
• به دلیل متریال تشکیل‌دهنده این نوع پروفیل‌ها، معمولا نبست به مصالح فولادی، قیمت کمتری دارند، ازاین‌رو استفاده از آن‌ها از نظر اقتصادی به صرفه خواهد بود.
• استفاده از پروفیل سی پرلین در سقف سازه‌ها، احتمال شکستگی آن را تا حد زیادی کاهش می‌دهد و تقریبا صفر است.

معایب پروفیل سی پرلین

قابل توجه‌ترین نقطه ضعف پروفیل‌های نوع C این است که آنها فاقد پرچ هستند. این ویژگی، این فرصت را برای پرندگان فراهم می‌کند که در داخل آن‌ها بنشینند که این باعث ایجاد مشکلاتی توسط مدفوع پرندگان و دیگر موارد مشابه می‌شود. از دیگر معایبی که استفاده از این نوع پروفیل‌ها می‌توان به آن اشاره کرد این است که به مهاربندی بین پرلین‌ها نیاز است. اما به طور کلی، پروفیل C، یک گزینه عالی برای ساختمان‌های صنعتی و ساختمان‌های تجاری است که در آن‌ها بهینه‌سازی کارایی طراحی ساختمان مهم است و احتمالاً حضور پرندگان در این سازه‌ها، مشکلاتی را ایجاد نمی‌کند.

کاربرد پروفیل C

پروفیل سی پرلین، کاربرد گسترده‌ای در صنعت ساخت‌و‌ساز، ساخت انواع کرکره‌ها و همچنین صنعت خودروسازی دارد. از موارد رایج کاربرد این نوع پروفیل در صنعت ساخت‌و‌ساز، شامل پوشش سقف‌ سوله‌ها یا سقف‌های شیب‌دار و اتصال ستون‌ها به هم است. اما به طور کلی، می‌توان گفت موارد استفاده از پروفیل سی پرلین در صنعت ساخت‌و‌ساز، به سه بخش تقسیم می‌شود که شامل موارد زیر است:

• از این نوع پروفیل، اغلب به منظور مقاوم‌سازی سقف‌های شیب‌دار کارگاه‌ها، سوله‌های صنعتی و کارخانه‌جات کوچک استفاده می‌شود.
• یکی دیگر از کاربردهای پروفیل C، استفاده در دیوارهای باربر است. دیوار باربر، به دیواری گفته می‌شود که معمولا وزن بیشتری نسبت به دیگر دیوارها متحمل می‌شود. به کار بردن این نوع پروفیل‌ها در دیوارهای باربر، منجر به افزایش مقاومت آن‌ها می‌شود.
• استحکام و مقاومت ستون‌هایی که در فواصل دوری از هم قرار گرفته‌اند را می‌توان توسط پروفیل‌های سی پرلین افزایش داد.

جدول وزن پروفیل C

وزن پروفیل‌های  C به شرح زیر است: